The making of... de nieuwjaarskaartjes

Eerst was er het wilde, Olivia, de baby-godzilla, verslindt de 3 uit 2013-plan. Wij spelen wel'ns dat Olijfje een babyGodzilla is, compleet met hoge stemmetjes die om hulp roepen en zware babyGodzilla (stem) die alle mensen vrolijk vertrappeld, met elke keer haar vettig lachske tot gevolg. Ergens op mijn harde schijf staat er nog wel een filmpje van te verstoffen, ik snor het bij gelegenheid voor u op. Aangezien Olivia na verschillende pogingen steeds voor het verkeerde cijfer oog had (en het -na opzoeking- niet eens jaar van de Draak bleek te zijn in Japan) besloten we het over een andere boeg te gooien.

 Een kaartje met minstens 1 boek erop, want dat was uiteindelijk het thema van dit jaar geweest.

Ik bekeek enkele prefab-kerstkaartjes op minted en betrapte mezelf erop dat ik vooral met deze Silentish night moest lachen. Hardop, wegens soms wel eens herkenbaar geweest voor deze verse ouders het afgelopen jaar. "Stille nacht (soms...)" it was. Verder zag ik op Pinterest al een hele tijd geleden ook deze héérlijke foto voorbijkomen. Maar omdat blote baby's met de post opsturen ons nu niet zo ideaal leek, je weet immers nooit in wiens handen ons naakt kindje terechtkomt, hielden we Olijfjes kleren aan, maar leenden we het kerstlichtjes idee. Het terugblik/vooruitblik-formatje zag ik al meermaals op geslaagde wijze op (Engelstalige) blogs en dus werd ook dat rustig gepikt. Dat boeken een kerstboom zouden voorstellen, tot slot, was dan weer de vanzelfsprekendheid zelve. Ahjaaa...

Mijn complimenten aan mijn model en aan mijn assistent die de lachjes losmaakte waardoor ik eigenlijk helemaal niet meer op mijn genen (ik ben erfelijk belast door het fotografie-gen) diende te vertrouwen om bovenstaande foto's te nemen.

Geniet van 2014!