olive you
Wij houden alvast van haar naam maar hoe is die ontstaan en wat zijn de betekenissen?
We beginnen -uiteraard- met de literatuur!
De naam Olivia is mogelijk verzonnen door Shakespeare in 1599 naam bedacht voor het personage uit Twelfth Night. Mogelijk heeft hij zich laten inspireren door het Latijnse woord oliva: olijf, olijfboom, olijftak. Shakespeare kan ook gedacht hebben aan de naam Oliver. Oliver en Olivier hebben een Germaanse herkomst en zijn waarschijnlijk verwant met de naam Olaf (een oude vorm daarvan is Oleifr): nakomeling van zijn/haar voorouders. De naam Olivia is daarna nog een aantal keer door schrijvers gebruikt voor hoofdpersonen of personages in hun boeken, in navolging van Shakespeare al in de 17e en 18e eeuw, waardoor de naam echt als literatuurnaam bekend is geworden.
En daarna nog een paar opties uit de 'populaire' oude culturen zoals daar zijn, de Grieken, de Romeinen en de Katholieken:
In de Griekse oudheid was de olijfboom de boom van de godin Athene. Tijdens een wedstrijd met de zeegod Poseidon om de heerschappij over het aantrekkelijke eiland Attica maakte zij de olijfboom. Uit het hout ervan werden godenbeelden gesneden. De stad Olympia, bekend om haar Olympische Spelen, bezat een heilig bos dat geheel bestond uit olijfbomen; winnaars van de Spelen werden gehuldigd met takken uit dat bos.
*
Latijns oliva `olijf(boom), olijftak'. De olijftak is een symbool van de vrede, nieuw leven, verzoening en hoop. De olijfboom, in de oudheid van groot economisch belang vanwege de olie, groeit langzaam. Het was dus een grote klap wanneer vijanden de olijfbomen vernietigden, terwijl het een teken van vrede was als ze zich rustig konden ontwikkelen.
Bij de Romeinen was de olijfboom naast symbool van de vrede ook zinnebeeld van de overwinning in de oorlog. De godin Athene heette bij hen Minerva, en was beschermvrouwe van de strijd. Als soldaten na een overwinning op de vijand thuis in Rome gehuldigd werden, kregen ze olijftakken in de armen gedrukt. Gezanten van buitenlandse mogendheden die vrede kwamen aanbieden, werden eveneens onthaald op een olijftak.
*
Bijbels heeft de olijftak ook zo zijn betekenissen. Denk maar aan het verhaal van Noah, die na de zondvloed eerst twee keer een raaf uitzond om te zien of het land al weer drooggevallen was, maar beide keren kwam het dier terug, omdat er geen plek was om zijn pootjes op neer te zetten. De derde keer stuurde hij er een duif op uit en deze kwam terug met een olijftakje in de bek. De ramp was voorbij: er was weer nieuw leven aan het groeien.
