Oudejaarsavond - Workie Workie style

Zoals steeds overheerlijk, met dank aan Kioku!

The making of... de nieuwjaarskaartjes

Eerst was er het wilde, Olivia, de baby-godzilla, verslindt de 3 uit 2013-plan. Wij spelen wel'ns dat Olijfje een babyGodzilla is, compleet met hoge stemmetjes die om hulp roepen en zware babyGodzilla (stem) die alle mensen vrolijk vertrappeld, met elke keer haar vettig lachske tot gevolg. Ergens op mijn harde schijf staat er nog wel een filmpje van te verstoffen, ik snor het bij gelegenheid voor u op. Aangezien Olivia na verschillende pogingen steeds voor het verkeerde cijfer oog had (en het -na opzoeking- niet eens jaar van de Draak bleek te zijn in Japan) besloten we het over een andere boeg te gooien.

 Een kaartje met minstens 1 boek erop, want dat was uiteindelijk het thema van dit jaar geweest.

Ik bekeek enkele prefab-kerstkaartjes op minted en betrapte mezelf erop dat ik vooral met deze Silentish night moest lachen. Hardop, wegens soms wel eens herkenbaar geweest voor deze verse ouders het afgelopen jaar. "Stille nacht (soms...)" it was. Verder zag ik op Pinterest al een hele tijd geleden ook deze héérlijke foto voorbijkomen. Maar omdat blote baby's met de post opsturen ons nu niet zo ideaal leek, je weet immers nooit in wiens handen ons naakt kindje terechtkomt, hielden we Olijfjes kleren aan, maar leenden we het kerstlichtjes idee. Het terugblik/vooruitblik-formatje zag ik al meermaals op geslaagde wijze op (Engelstalige) blogs en dus werd ook dat rustig gepikt. Dat boeken een kerstboom zouden voorstellen, tot slot, was dan weer de vanzelfsprekendheid zelve. Ahjaaa...

Mijn complimenten aan mijn model en aan mijn assistent die de lachjes losmaakte waardoor ik eigenlijk helemaal niet meer op mijn genen (ik ben erfelijk belast door het fotografie-gen) diende te vertrouwen om bovenstaande foto's te nemen.

Geniet van 2014!

Wensen enzo.

Omdat iedereen van de net geen 100 personen die we een kaartje stuurden intussen toch één van de twee versies ontvangen zou moeten hebben... 

  

2013 was voor ons uiteraard héél bijzonder omwille van Olivia.

Ze is altijd vrolijk en sinds kort ook continu in beweging.

In 2014 willen we haar -nog meer- voorlezen en haar Parijs laten zien.

We kunnen nu al bijna niet meer wachten om de eerste woordjes,

stapjes en het eerste taartje te vieren!

 Dat 2014 een goeike moge worden!

Ook voor u!

*zoals steeds geprint bij Moo*

Sinterklaas!

Nog net op het nippertje voor de kerstman komt schrijf ik het beloofde verslagje van de komst van Sinterklaas hier in ons huis.

 

Zoals het brave kinderen betaamt zetten wij onze schoentjes op 5 december.

Op 6 december 's ochtends vroeg was er enthousiasme dat we anders niet met dat uur van de dag associëren. De Sint was dan ook wel héél gul geweest...

 

Voor Olivia: een poezen-t-shirt, wat speelgoed, een eerste knikkerbaan, tickets voor haar eerste theatervoorstelling (Nest).Voor mij: ProjectLife-gerief zodat ik eindelijk eens aan het album voor Olivia kan beginnen en centjes voor een nieuwe GSM en voor Michael de jaarlijkse voorraad ondergoed en 3 Thalys-tickets zodat hij Olivia de Japanse wijk in Parijs kan laten zien. Ongeveer 10 seconden later zag al dat moois er zo uit... 

Na ongeveer 15 minuten spelen met het labeltje van één van haar cadeautjes moesten we Olivia beginnen klaarmaken voor de crèche waar ze de Sint persoonlijk kon bedanken voor al dat moois want hij kwam daar gewoon op bezoek. :o)

Huilend op de schoot van de Sint in het eerste levensjaar *check*

 

En dan heb ik het nog niet gehad over hoe die goedheilig man Olivia ook nog op locatie verwende. <3

Olijfje slaapt overal... écht

Toen ik vanmiddag terugkwam van de Delhaize was Olivia in slaap gevallen op het fietsstoeltje. Allemaal geen probleem hoor ik u denken, en dat klopt, maar nu moet u weten dat ik mijn uitgebouwde mamamobiel, om die vlotjes in en uit ons huis met trapjes te krijgen, steeds van alle overtollige ballast moet ontdoen. Lees: zonder Olivia (en boodschappen). Die moeten namelijk even in de gang op de grond wachten en dan krijg je dit... Olijfje in slaap gevallen op de fiets op weg naar huis van de Delhaize. Om de fiets echter te kunnen binnen zetten moest ik haar uit haar stoeltje halen en op de grond in de gang zetten...

Olivia update: oktober/november

Sinds de laatste post hier is er veel gebeurd in het leventje van Olijfje, een klein overzicht... We beginnen ergens eind oktober. De weegschaal, onze hulp in magere begintijden, werd terug naar het ziekenfonds gebracht. Olijfje vond het hilarisch dat ik het aantal vetrolletjes al niet meer kon tellen.

Ook nog in oktober sliep Olivia een nachtje zonder mama (lees: de tepels van mama), want die deed van kaakoperatie en bleef dus met borsten enal een nachtje in het ziekenhuis, dat het weerzien heerlijk (wazig) was spreekt voor zich.

Ook met haar motorische ontwikkeling zit het helemaal oké. Olivia is CONSTANT in beweging. Ze trekt zich op aan alles, ik herhaal ALLES! Een beknopt overzicht: 

het park, ook wel 'den box'

haar bed

de zetel

of het bad

En als ze eens niet rechtstaat, dan kruipt ze heel het huis rond (liefst richting fotomolentje of katteneetplaats, ja, ik heb al katteneten uit haar pollekes moeten halen toen ik even niet keek. Eerlijk? Ja, ook al uit hare mond ja.). 

of richting Muji, die echt wel geterroriseerd wordt door Olivia.

Verder vierde ons klein Olijfje haar 8ste vermaanddag in het oude stamcafé van de mama.

8 maanden (bijna 9 intussen) wil dus ook zeggen al 2 maanden van de exclusieve borstmelk af (al krijgt ze nog steeds borstvoeding op vraag) en al twee maanden 3 à 4 keer per dag vast voedsel volgens de Rapley-methode. Het moet gezegd, ze doet dat zo goed dat ik een beetje bang ben voor gigantische supermarktrekeningen in de nabije toekomst. #kleinboefferke #fieremama&papa

 

mango & verloren brood

pasta met ricotta, kerstomaat en broccoli

  brood, kippenwit met kater, gedroogde abrikoos en kerstomaat

spaghetti bolognaise

Sinds 12 november is er nog een andere mijlpaal gaande, ze gaat namelijk naar de geduldigste crèche van de stad.

dag 1

 

Geduldig is het juiste woord want de eerste drie weken waren voor iedereen involved een beetje de hel, maar nu mevrouwtje elke keer haar eigen bentoboxje meeneemt en daarna ook nog eten kan/mag gaan schooien bij de verzorgster is het al véél beter. Zei ik al dat het een boefferke is, dat kind van ons?

Dat ze sinds ze gaat ook al buikgriep én rsv én 4 tandjes heeft gekregen heeft ook niet geholpen natuurlijk.

ziek vogeltje

draagzak-buikgriep-proof

Met de eerste kinderziektes voor Olijfje kwam natuurlijk ook een mijlpaal in ons ouderschap. De eerste suppo!

 

one tooth (inmiddels dus 5 teeth).

Als Olivia niet moet gaan wennen in de crèche dan fietsen we de hele stad door,  

en als we thuis zijn gaan we al eens in bad,

 lachen we hard

   

 en spelen we met de knuffelzoo die bompa Berry voor Olivia heeft gemaakt.

(Of met het speelgoed dat de Sint vrijdag gebracht heeft maar dat verhaal is voor een andere keer!)