Uiteraard zat het model totaal niet stil maar Tante Monique stond al voor hetere vuren en slaagde met glans in haar opdracht! Dankuwelmerci! <3
zaterdag 14 maart 2015
Ein-de-lijk!
2 jaar nadat ze geboren werd, had Olivia eindelijk genoeg nektapijt verzameld om -voor de allereerste keer- geknipt te worden. Vandaag was de dag waarop het allemaal gebeurde, en wie beter konden we daarvoor vragen dan tante Monique, die bijna 34 jaar eerder hetzelfde deed bij een mini-Michael. :) :) :)
Uiteraard zat het model totaal niet stil maar Tante Monique stond al voor hetere vuren en slaagde met glans in haar opdracht! Dankuwelmerci! <3
Uiteraard zat het model totaal niet stil maar Tante Monique stond al voor hetere vuren en slaagde met glans in haar opdracht! Dankuwelmerci! <3
dinsdag 10 maart 2015
Brieven aan Olivia - 24 maanden
Mijn lief Olijfje,
Het is nu 26 februari half één 's nachts en je bent -zoals wel meer de laatste tijd- net wakker geschoten uit een nachtmerrie. Je slaapt nog steeds bij ons op de kamer en toen jouw papa en ik je daarnet aan het troosten waren zeiden we tegen elkaar dat het toch fijn moet zijn om niet gigantisch hard te moeten schreeuwen als je verdrietig bent, maar gewoon meteen getroost kan worden.
Dat troosten verloopt meestal vlot (yay! nachtrust!) door onze nabijheid en door je favoriete comfortfood: mamamelk. Wie had gedacht dat ik je 2 jaar lang zou voeden, ik alvast niet. Je drinkt nog vaak: voor je middagdutje, 's avonds, 's nachts of gewoon tussendoor, wanneer je wat mamahonger hebt. En hoewel ik sommige avonden wel eens geen zin heb in een clusterkindje zo aan mijn borst geplakt, ben ik trots dat wij -na ons moeilijk begin- toch maar mooi de WHO-norm halen vandaag en koester ik ze, onze borstvoedingsmomenten. Er gaat een dag komen dat je niet meer drinkt (of op mij in slaap valt) en er komt -oh help!-waarschijnlijk, hopelijk, zelfs een dag dat je je eigen leven leidt. Maar dat laatste negeer ik voor nu, terwijl ik mijn neus in jouw haren begraaf en voor altijd die heerlijke babyharengeur probeer op te slaan in mijn geheugen.
Gelukkig heb ik nog wel even tijd om me in échte opvoedingsboeken te verdiepen, meestal ben jij niet boos maar blij en moeten wij ettelijke keren per dag hard lachen met de dingen die je zegt of doet. Je zegt: oh ow, nee, jaaj, tching (wellicht teveel getoast de laatste feestdagen) en ok dan op de meest maffe momenten. Je stelt vragen en beantwoordt ze dan vervolgens zelf: Olija koek eten? Ok dan. Olija titty spelen (lees: met je Hello Kitty's spelen!)? Jaaj! Soms loop je door het huis en roep je: Ipad, waar ben je? Als we de straat in fietsen heb ik je trouwens ook al: huisje waar ben je? weten roepen. Om nog maar te zwijgen over die keer toen ik superplechtig een neuskeutel van je overhandigd kreeg met de mededeling: playdoh spelen mama. Of toen we naar de kokende aardappelen keken en de conversatie als volgt ging:
Andere favoriete meerwoordzinnen zijn "kom dan poesje" (inclusief met je handje op de zetel kloppen), als je de poezen wil lokken, die dat tot jouw grote frustratie net als een signaal zien om niet te komen. Of "mama ook", onlangs waren we met drie zot aan het doen op't bed, wat uiteraard eindigde in een Olijfje die tegen de muur botste. Om terug een lach op je gezichtje te toveren liet jouw toppapa zich express op de grond vallen wat op een lach en een "mama ook" werd onthaald. En zo liet ik mij dan ook maar express vallen. Hilariteit alom ten huize indestad. "Poesje maken", één van je recentere combinaties wil dan weer zeggen dat ik een poesje moet tekenen, en blij dat jij wordt van mijn slechte tekenkunsten. Al kunnen ook mijn valse zangkunsten je steevast bekoren. Hansje pansje kevertje, hoedje van papier, in een klein stationnetje en in het bos zijn maar enkele van je huidige favorieten.
Ook top vind je het als we spelletjes spelen op de iPad: Toca Boca en ook de Pim en Pom app hebben voor jou geen geheimen. Al vind je ook dansen, knutselen, stickers kleven op alles dat vast en los zit in ons huis en puzzelen de max. Dat laatste doen we meestal wanneer je op je potje zit, we zijn nog niet superlang bezig maar het begin is alvast veelbelovend! Ook Duplotorens bouw je dagelijks, met volle overgave. De blauwe teennagel die je overhield aan een onzachte confrontatie met een omvallende Duplotoren noem je zelf liefkozend "playdoh". Want Playdoh, dat is ook al een favoriete bezigheid van jou, gelukkig niet alleen met neuskeutels maar ook met the real thing. En -uiteraard- zijn boekjes lezen (indoctrinatie gelukt!) en met papa 'dario' (Mario) of andere spelletjes spelen ook altijd fijn. En dat vind ook je papa, afgelopen week kwam hij glunderend naar mij dat hij zo leuk met jou Zelda gespeeld had terwijl ik in bad zat. Winwin voor alle partijen alsgetmijvraagt.
Behalve spelen wil je ons ook continu helpen, ik moet nog maar een halve stap in de keuken zetten of je begint je triptrap al van de tafel richting keuken te sleuren. Cakebeslag mixen, sla mengen, eitjes breken en bakken je kan het allemaal, samen met ons in de echte en zelf in je houten keuken. Eten doe je meestal flink, vooral als er eieren, soep, croissants of olijven op het menu staan.
Jouw spel begint ook echt spel te worden, soms hou je je twee favoriete Disney Infinity's vast: Elsa en Anna, en zit je hele verhalen met hen te vertellen. Dát en de explosie in je woordenschat heeft vast en zeker met je vernieuwde crècheliefde te maken. Een jaar geleden was je net buitengegooid bij je vorige crèche en nu, na 6 maanden 3 dagen per week bij Anita, Nancy en Vera zien we jou gewoon openbloeien tot een fijn peutertje. Elke week ligt er wel een knutselwerkje in je bakje.
Je bent er graag en je doet dat goed. En hoewel het een fantastisch gevoel is om met een gerust hart te kunnen gaan werken kom ik je toch ook vreselijk graag halen. De manier waarop jij, als een klein vogeltje met je vleugeltjes gespreid naar mij toe loopt als ik binnenkom, mijn mamahart wordt er elke keer weer warm van. Maar nog warmer word ik van de wetenschap dat mijn 4/5 ouderschapsverlof goedgekeurd is en dat ik vanaf april tot augustus, de zoo, de stad, die andere stad, de zee en de living met jou onveilig mag maken. Ik kijk er echt zo hard naar uit om weer meer tijd met jou door te brengen. Let it go mee te kweelen en je te knuffelen tot je plat bent. Je bent een toppertje!
Het is nu 26 februari half één 's nachts en je bent -zoals wel meer de laatste tijd- net wakker geschoten uit een nachtmerrie. Je slaapt nog steeds bij ons op de kamer en toen jouw papa en ik je daarnet aan het troosten waren zeiden we tegen elkaar dat het toch fijn moet zijn om niet gigantisch hard te moeten schreeuwen als je verdrietig bent, maar gewoon meteen getroost kan worden.
Dat troosten verloopt meestal vlot (yay! nachtrust!) door onze nabijheid en door je favoriete comfortfood: mamamelk. Wie had gedacht dat ik je 2 jaar lang zou voeden, ik alvast niet. Je drinkt nog vaak: voor je middagdutje, 's avonds, 's nachts of gewoon tussendoor, wanneer je wat mamahonger hebt. En hoewel ik sommige avonden wel eens geen zin heb in een clusterkindje zo aan mijn borst geplakt, ben ik trots dat wij -na ons moeilijk begin- toch maar mooi de WHO-norm halen vandaag en koester ik ze, onze borstvoedingsmomenten. Er gaat een dag komen dat je niet meer drinkt (of op mij in slaap valt) en er komt -oh help!-
Behalve co-sleepen en borstvoeding word je ook nog regelmatig gedragen. Voor een doek heb je geen geduld maar de Tula vind je best oké. Vorige week wilde jij -altijd anti-rugdragen- zelfs op mijn rug naar de Kind&Gezin-afspraak (waar je volledig in orde werd bevonden!). Zotter moet het niet meer worden.
Laat het duidelijk zijn, attachment parenting, daar hebben jouw papa en ik ons helemaal in gevonden. Ik ben wel benieuwd hoe het ons zal vergaan met je ik ben twee en ik zeg nee-fase die er onvermijdelijk aan zit te komen. Afgelopen week heb je heel de weg van de supermarkt naar huis gekrijst terwijl je anders zo blij bent op de fiets. De reden? Eerst MOEST je een banaan hebben om hem vervolgens TOTAAL NIET MEER te willen. Begrijpe wie begrijpe kan. Ik probeer alvast, ik kreeg voor Kerst een opvoedboek van Alfie Kohn cadeau, We'll see.
Gelukkig heb ik nog wel even tijd om me in échte opvoedingsboeken te verdiepen, meestal ben jij niet boos maar blij en moeten wij ettelijke keren per dag hard lachen met de dingen die je zegt of doet. Je zegt: oh ow, nee, jaaj, tching (wellicht teveel getoast de laatste feestdagen) en ok dan op de meest maffe momenten. Je stelt vragen en beantwoordt ze dan vervolgens zelf: Olija koek eten? Ok dan. Olija titty spelen (lees: met je Hello Kitty's spelen!)? Jaaj! Soms loop je door het huis en roep je: Ipad, waar ben je? Als we de straat in fietsen heb ik je trouwens ook al: huisje waar ben je? weten roepen. Om nog maar te zwijgen over die keer toen ik superplechtig een neuskeutel van je overhandigd kreeg met de mededeling: playdoh spelen mama. Of toen we naar de kokende aardappelen keken en de conversatie als volgt ging:
Olivia (terwijl ze in de kookpot kijkt): appel
Sarah: nee, AARDappel of patat
Olivia: iPad?
Andere favoriete meerwoordzinnen zijn "kom dan poesje" (inclusief met je handje op de zetel kloppen), als je de poezen wil lokken, die dat tot jouw grote frustratie net als een signaal zien om niet te komen. Of "mama ook", onlangs waren we met drie zot aan het doen op't bed, wat uiteraard eindigde in een Olijfje die tegen de muur botste. Om terug een lach op je gezichtje te toveren liet jouw toppapa zich express op de grond vallen wat op een lach en een "mama ook" werd onthaald. En zo liet ik mij dan ook maar express vallen. Hilariteit alom ten huize indestad. "Poesje maken", één van je recentere combinaties wil dan weer zeggen dat ik een poesje moet tekenen, en blij dat jij wordt van mijn slechte tekenkunsten. Al kunnen ook mijn valse zangkunsten je steevast bekoren. Hansje pansje kevertje, hoedje van papier, in een klein stationnetje en in het bos zijn maar enkele van je huidige favorieten.
Ook top vind je het als we spelletjes spelen op de iPad: Toca Boca en ook de Pim en Pom app hebben voor jou geen geheimen. Al vind je ook dansen, knutselen, stickers kleven op alles dat vast en los zit in ons huis en puzzelen de max. Dat laatste doen we meestal wanneer je op je potje zit, we zijn nog niet superlang bezig maar het begin is alvast veelbelovend! Ook Duplotorens bouw je dagelijks, met volle overgave. De blauwe teennagel die je overhield aan een onzachte confrontatie met een omvallende Duplotoren noem je zelf liefkozend "playdoh". Want Playdoh, dat is ook al een favoriete bezigheid van jou, gelukkig niet alleen met neuskeutels maar ook met the real thing. En -uiteraard- zijn boekjes lezen (indoctrinatie gelukt!) en met papa 'dario' (Mario) of andere spelletjes spelen ook altijd fijn. En dat vind ook je papa, afgelopen week kwam hij glunderend naar mij dat hij zo leuk met jou Zelda gespeeld had terwijl ik in bad zat. Winwin voor alle partijen alsgetmijvraagt.
Behalve spelen wil je ons ook continu helpen, ik moet nog maar een halve stap in de keuken zetten of je begint je triptrap al van de tafel richting keuken te sleuren. Cakebeslag mixen, sla mengen, eitjes breken en bakken je kan het allemaal, samen met ons in de echte en zelf in je houten keuken. Eten doe je meestal flink, vooral als er eieren, soep, croissants of olijven op het menu staan.
Jouw spel begint ook echt spel te worden, soms hou je je twee favoriete Disney Infinity's vast: Elsa en Anna, en zit je hele verhalen met hen te vertellen. Dát en de explosie in je woordenschat heeft vast en zeker met je vernieuwde crècheliefde te maken. Een jaar geleden was je net buitengegooid bij je vorige crèche en nu, na 6 maanden 3 dagen per week bij Anita, Nancy en Vera zien we jou gewoon openbloeien tot een fijn peutertje. Elke week ligt er wel een knutselwerkje in je bakje.
Je bent er graag en je doet dat goed. En hoewel het een fantastisch gevoel is om met een gerust hart te kunnen gaan werken kom ik je toch ook vreselijk graag halen. De manier waarop jij, als een klein vogeltje met je vleugeltjes gespreid naar mij toe loopt als ik binnenkom, mijn mamahart wordt er elke keer weer warm van. Maar nog warmer word ik van de wetenschap dat mijn 4/5 ouderschapsverlof goedgekeurd is en dat ik vanaf april tot augustus, de zoo, de stad, die andere stad, de zee en de living met jou onveilig mag maken. Ik kijk er echt zo hard naar uit om weer meer tijd met jou door te brengen. Let it go mee te kweelen en je te knuffelen tot je plat bent. Je bent een toppertje!
Allergelukkigste verjaardag lief meisje,
Dikke zoenen,
Je mama
Abonneren op:
Posts (Atom)