11 weken!

The making of... het bedankkaartje

Maar liefst 2 jaar geleden pinde ik deze foto op mijn boeken-bord. Als ik ooit het geluk had een kindje te krijgen was dat wat ik zou doen!

En zo gezegd, zo gedaan...

het eerste probeersel

de tweede poging #oliviaheeftgeenzin

derde keer?

goeie keer ofte de foto die het uiteindelijk geworden is.

Zoals al ons ander drukwerk, geprint bij Moo (en zelf van afgeronde hoekjes voorzien).

[no baby was harmed in the making of this picture]

The making of... de suikerbonen

Met een bibliotheekkaartje als aankondiging en een wenslijst vol boeken was het al snel duidelijk dat ook de suikerbonen verpakt zouden worden in een mini-boekje. Bij Moo vonden we opnieuw wat we zochten, een heel simpel wit doosje waar we naar hartenlust onze creativiteit op zouden kunnen botvieren.

 

Na een rondje Tiny beslisten om de boeg om te gooien en ons te baseren ons op de meest iconische, best gedesignde cover die we kennen, namelijk die van Penguin books. De Engelse uitgeverij die vanaf 1935 kwalitatief hoogstaande maar betaalbare paperbacks op de markt brengt.

Aangezien een pinguïn nu niet meteen het beest is waar we iets mee hebben veranderden we het logo. Een zwarte kat, dat paste al meer in onze kraan. Maar hoe zou onze uitgeverij dan gaan heten? Pussy books of kitty books vonden we precies het verkeerd soort boek. De oplossing kwam er in Japan, het Japanse woord voor kat is ‘neko’. Neko books… ja zo kon onze fictieve uitgeverij wel gaan heten, vonden we.

Vervolgens verzonnen we titels voor onze boeken. “Olivia en het geheim van de kaka” was er eerst en blijkt eveneens de bestseller te zijn. Andere titels in de reeks zijn: “Olivia en de sinistere sushi”, “Olivia en het vegetarisch complot”, “Olivia en de poezenrodeo”, “Olivia, Muji en Floris snoepen suikerbonen” (Muji en Floris zijn de katers die ons al 5 jaar de oren van het lijf eten.) en “Olivia blogt over haar fantastische ouders”.

Elk doosje werd op de rug oranje gestempeld en van ons logo voorzien (een stempel van een poesje dat we toevallig in de TokyuHands in Tokyo vonden). Vervolgens tekenden we met potlood de bladzijden (dat bleek na veel verschillende technieken uitproberen uiteindelijk de beste, maar ook meest tijdrovende, manier). We bestelden, opnieuw bij Moo, stickers van onze zelfgemaakte boekcovers die we dan na bijsnijden op de doosjes konden kleven. Ook voor de achterkant maakten we trouwens een sticker:

Na een avondje plakplezier…

was het tijd voor de laatste stap, de doosjes vullen met vanille en oranje suikerbonen. 243 keer.

Tot slot was er dan nog het perfecte kringloopkastje.

 

Links en rechts op het kastje zie je nog weckpotten met letterkoekjes en boekenwormen, die samen met een boekje uit de kinderbibliotheek, de attentie voor de kleintjes was.

Wij ♥ dat boekenthema van ons!

deze post verscheen eerst op de beebiotheek

Over groeien en kolen.

38 weken, tussen 2 goed op te vangen weeën

[76kg.]

enkele uren later

[2.845kg.]

week 1, helemaal ingeduffeld, want het sneeuwt -weeral-

[2.520kg.]

week 2, gekolfde melk maakt haar blij, poseren op de commode iets minder...

[2.920kg.]

week 4, platliggen is iets voor beebies, vandaar dat kleine mevrouw o. continu rechtgehouden wil worden en zo kwam het dat wij naar de winkel trokken voor draagdoek en relax #handsfree #refluxbeebie

opnieuw [2.920kg.]

na eerst bij te komen tot 3.100kg. en vervolgens weer af te vallen tot 2.880kg.

week 6, we <3 de draagdoek

[3.190kg.]

week 8, na de babyborrel op zoek naar rust dichtbij papa, ook hij <3 de draagzak

[3.660kg.]

week 10, amper gekolfd en na ons 5 dagen durende uitje in de westhoek (zonder de babyweegschaal en tepelhoedjes!) bleek die vrolijke moedermelkdrinkster bij thuiskomst goed bijgekomen

en zo ziet dat er dan ook uit, Olivia, 10 weken oud, 4.010 kg., lachend, nog steeds kotsend en sinds kort ook kwijlend maar bovenal, een hartensteelster eerste klas